ارزیابی حساسیت و ویژگی آزمون ویدال در تشخیص بیماری تیفویید در کرمانشاه

با توجه به اینکه بیماری تیفوئید، یکی از شایعترین بیماریهای عفونی در سطح کشور و مخصوصا در استانهای غربی و به ویژه کرمانشاه است و آزمون ویدال، در زمره رایجترین آزمونهای سرم شناسی درخواستی بوسیله همکاران محترم پزشک، می باشد و از طرفی مطالعه ای مبتنی بر معیارهای آماری در زمینه قابلیت اعتماد این آزمون، صورت نگرفته بود انجام چنین پژوهشی را لازم دانسته و بر آن شدیم تا متغیرهایی نظیر حساسیت، ویژگی، موارد منفی و مثبت کاذب و ارزش اخباری مثبت و منفی این آزمون را مورد ارزیابی قرار دهیم.این مطالعه از نوع موردی - شاهدی است. پرونده های بیماران مبتلا به تیفوئید کشت خون یا مغز استخوان مثبتی که واجد جواب حداقل یک نوبت آزمون ویدال، بوده اند به عنوان مورد و پرونده های مبتلایان به بروسلوزی که از همان جامعه بوده در همان محدوده سنی و جنسی قرار داشته و واجد جواب حداقل یک نوبت، آزمون ویدال بوده اند به عنوان شاهد با استاندارد طلایی کشت خون یا مغز استخوان مثبت، مورد بررسی قرارگرفتند.چهل و هشت درصد بیماران، مونث و 52 درصد آنان مذکر بودند و 91 درصد آنها در سنین کمتر از 35 سالگی قرار داشتند. هفتادو هشت درصد آنها در فصل تابستان و پاییز بستری، گردیدند. سالمونلاتیفی، از خون یا مغز استخوان 100 درصد جدا گردید. شصت درصد بیماران کشت مثبت و 94 درصد گروه شاهد، واجد آزمون ویدال منفی (عیار صفر) بودند و بقیه عیارها در گروه بیماران و شاهد، به تفکیک، محاسبه گردید که در جدولهای متن، موجود است.این آزمون حتی در عیار 1:80 =< دارای حساسیت 38 درصد (کمتر از سایر مطالعات) و ویژگی 96 درصد (نظیر بسیاری از مطالعات) بود که حاکی از آنست که منفی بودن آن به هیچ وجه از احتمال تشخیص بالینی تیفوئید، به طرز فاحشی نمی کاهد در حالی که مثبت بودن آن در بیمارانی که دارای علائم منطبق بر این بیماری هستند، قویا در تایید تشخیص بالینی است. ضمنا با توجه به پایین بودن موارد مثبت کاذب، در عیار حداقل 1:40 (6%)>=و بالا بودن ویژگی آزمون (94%) حداقل عیار با ارزش آزمون در موارد همراه با علایم بالینی منطبق بر تب رود، می تواند عیار 1:40 باشد.